به توانایی ایجاد ارتباط به دو زبان، دوزبانگی می گویند که امروزه پرورش کودک دوزبانه در دنیا، بسیار مرسوم و معمول است. دوزبانگی انواع مختلفی دارد و از روش های مختلفی نیز می توان دوزبانه شد.
قبل از آن که توضیحی در مورد دوزبانگی ارائه دهیم، بهتر است در مورد تفاوت میان فراگیری زبان و یادگیری زبان مطلبی را بیان کنیم.
فراگیری به معنای آن است که کودک، با توجه به قابلیت های ذهنش، زبانی را بدون آموزش فرا می گیرد که همان زبان به اصطلاح مادری و در کشور ما زبان فارسی است. پس بهتر است این نکته را به یاد داشته باشیم که کودکان ایرانی، زبان فارسی را فرا می گیرند. پس از اینکه تکلم به زبان فارسی آغاز شد، کودک از مرحله فراگیری زبان، وارد مرحله یادگیری می شود، و برای کسب مهارت های لازم در هر زبان دیگری مثلا انگلیسی به آموزش نیاز خواهد داشت.
نکته ای که ما می خواهیم به آن بیشتر بها دهیم این است که اگر بتوانیم کودک را از ابتدای تولدش در معرض زبان انگلیسی همانند زبان فارسی قرار دهیم، در آن هنگام کودک، زبان انگلیسی را نیز مانند زبان فارسی به راحتی فرا می گیرد و نیازی نیست که در سنین بالاتر به او آموزش داده شود و یا دچار تلاش مضاعف گردد. تنها در سال های بعد، همانند زبان فارسی که کودک خواندن و نوشتن را در مدرسه می آموزد، برای زبان انگلیسی نیز درست همانند زبان فارسی خواهد بود.
پس ساده ترین راه پرورش کودک دوزبانه این است که او را از بدو تولد در معرض دو زبان مورد نظرمان، فارسی و انگلیسی، قرار دهیم. نکته مهم در این مورد این است که بتوانیم شرایطی را فراهم کنیم که زبان انگلیسی که در کشور ما زبان دوم محسوب می شود، به همان اندازه زبان فارسی به کودک ارائه شود و این که به خاطر داشته باشید که هر روشی را که برای پرورش کودکتان از ابتدا آغاز می کنید، تا انتها باید آن را به پیش ببرید و هرگز در میان راه آن را تغییر ندهید.
باید این موضوع را هرگز از یاد نبرید که زمانی که کودک از بدو تولد در معرض زبان انگلیسی قرار بگیرد، آن را به راحتی زبان فارسی فرا خواهد گرفت. اما اگر نتوانسیتید از بدو تولدش او را در معرض زبان انگلیسی قرار دهید، بایستی آموزش زبان انگلیسی را زمانی آغاز کنید که کودک صحبت کردن به زبان فارسی را آغاز کرده باشد.